nalnych
działaniach artystycznych.
Ich propozycja dla Teatru Klasy BE to performans nowego tańca z muzyką improwizowaną na żywo, w którym scenografia powstanie w oparciu o wybór elementów z życia/twórczości Swinarskiego. Tancerka oraz saksofonistka, będą konstruować swój duet w czasie rzeczywistym, kierując się wcieleniem danego elementu w swój ruch oraz muzykę. Powstaną w ten sposób dwie niezależne ścieżki ekspresji, dwie indywidualności, których punktem wspólnym będzie element scenograficzny. Stworzona wokół niego rzeczywistość będzie różna, lecz dzielona i doświadczana w tej samej przestrzeni i w tym samym czasie.
Założenia
performansu to ściśle określony protokół, w którym rozgrywa się
kompozycja w czasie rzeczywistym. Struktura, która obejmuje
zdefiniowanie przestrzeni i scenografii, jest narzucona żywiołowi,
jakim jest taniec i muzyka.
